حرف های من...

خیلی بد است که برنامه ات را بنویسی اما نتوانی به آن عمل کنی. اعصابم خورد است از اینکه هر روز مینویسم اما نمیشود یک روز تمام و کمال آنچه راکه نوشتم انجام دهم . اینکه آدم برنامه ی روزش را بنویسد و یکسره با تنبلی هیچ کدام از آنها را انجام ندهد خیلی بد است . بد بد بد 

اما خب به غیراز کار های  انجام نشده  ای که خیلی  به خاطرشان به خودم غر میزنم و بیشتر به چشم می آید خییلی کار ها راا انجام دادم که فکرش را هم نمیکردم  همین وبلاگ نویسی را در خودم نمی دیدم و همه اش با خودم کلنجار می رفتم که آخر من که خوب نمی نویسم پس چرا وبلاگ بزنم اما دیدم نه با این حرف ها کار به جایی نمیرسد نشستم و شروع کردم ،نمیدانم موفق می شوم یا نه اما مینویسم 

برنامه دیگرم که تقریبا عملی شد همین کتاب خواندن بود که امسال تابستان شروع پر قدرتی داشتم اما هر چه گذشت  باز،سرم به سر گرمی های کوچک و بزرگ گرم شد ،امیدوارم تا انتهای تابستان این چنین نگذرد که دیگر واقعا از خودم شاکی خواهم شد. 

نوشتن خاطرات و کارهایی از این قبیل را هم تقریبا میتوانم بگویم که موفقم اما خب همچنان چنگی به دل نمیزنند 

امسال تصمیم گرفتم به کلاس بروم البته نه در آن حد که خودم را خیلی خسته کنم و یکسره با کار های کلاسم سرگرم باشم اما خب همین که یه روز در میان  از خانه بیرون می روم خیلی خوب است که البته کلاس هایم دارند تمام می شوند و باز دوباره همان تنبلی های گذشته به سویم هجوم خواهند آورد. با این همه خوشحالم من کل 9 ماه مدرسه ها را درس میخوانم که تابستان را بخورم و بخوابم اگر قرار باشد در این سه ماه هم خودم را با کلاس رفتن ها خفه کنم پس معنای تابستان و خوشگذرانی هایش چه می شود؟

کلااااااس زبان که هر سال دوست دارم بروم اما همههههه اش تنبلی ،تنبلی و تنبلی است لااقل با خودم قرار گذاشتم که امسال اگر کلاس نمیروم بنشینم و باسی دی های آموزشی کمی زبانم را بهتر کنم که متاسفانه فقط فقط و فقط همان چند روز اول را انجام دادم میدانم اگر بنشینم با همان سی دی ها هم کار کنم میتوانم زبانم را بهتر کنم چون استعدادش را دارم 

به هر حال نمی دانم تابستان چگونه به اتمام میرسد اما امید دارم از سال های پیشین بهتر خواهد بود